بی ادب

خودم رو خوب پردازش میکنم و نتیجه ها و تصمیم های خوب میگیرم

زندگیم هم خداروشکر خیلی خوب و شاده

اما حرفهایی که خیلی بی منطق و آزاردهنده هست عصبیم میکنه

این باعث شده کمی دورتر بشم از بقیه

منزوی تر

تنهایی خونه رو خیلی وقت ها ترجیح میدم

بعد ازدواج خیلی بهتر شده

خودم انتخاب میکنم با کیا رفت و آمد داشته باشم

بخصوص که دوستان خیلی خوبی دارم که شبیه منن

و میتونیم ساعت ها باهم باشیم بدون اینکه اذیت کنیم همو

قبلا میدونستم اما الان یقین پیدا کردم که به هیچوجه درس، شعور و فرهنگ نمیاره

چرا پیش ادمهایی باشم که هرچقدر حرفهای خوب و پرانرژی بهشون میزنم در جواب نیش و کنایه هاشون قلبم رو به درد میاره؟  وقتم رو میذارم برای افرادی که درک میکنن محبت هام رو و خوشحال میشن از بودن با من

خدایا آدمهای خوب بیشتری وارد زندگیم کن

ممنونم